NEUQUEN ETA CIPOLLETI

NEUQUEN "BASKOS DE LA CONFLUENCIA"

San Martin de los Andes agurtu, eta azaroaren 20a bidaiatzeko baliatu genuen. Autoz, Oskar Mendiberri eta haren emazte Biancarekin, “7 lakuetatik” Neuquén hirira iritsi ginen 10 orduko bidaia egin eta gero, gauez. Paisaia guztiz zoragarria, lakuen eta naturaren ikuskizun aparta. Are gehiago eguraldi ederra izan genuelako.  

Azaroaren 25arte, “Baskos de la Confluencia”koak zaindu naute. Hemen Euskal Etxe bakarra zegoen, baina haserre bat tarteko, egun, bi daude.

Duela pare bat urte hasi ziren taldetxo bat elkartzen. Hilabetero bitan elkartzen dira eta harreman ona dute euren artean. Aitzitik, ez dute elkartzeko leku finkorik, ezta euskara irakats diezaiekeen inor ere. 10-15eko taldea da, handitzeko esperantzarekin dagoena.  

Beraz, “Patagoniarantz” proiektuarekin bat egin, eta hortxe ibili naute hona eta hara publizitatea egiteaz gain, hitzaldiak eta euskara tailerrak ematen. Hori bai, guztien artean ederki zaindu naute hemen ere!

3 egunetako egitaraua izan da, asteartetik ostegunera. Bi euskara tailer eta euskal kulturari buruzko hitzaldi bat eman dut. Baina, batik bat Neuquenen eta Cipolletin, euskal mundua ezagutarazteko baliatu dute. Horregatik, lauzpabost irratietan egon naiz (beste bitan telefonoz), baita bi telebista katetan ere (batean zuzenean). Niretzat esperientzi bitxia izan da, eta batzuetan, handia gelditzen ari zitzaidanaren sentsazioa izan dut. Euskara eta euskal kultura zabaltzeko balio izango zuelakoan ahalik eta ondoen egin dudana.

Adin desberdinetako jendea dago “Baskos de la Confluencian” , eta hori dela-eta, batzuekin garagardo bat hartu dudan bezala, beste batzuekin ardoen bodega batera edota dinosauroen museo batera joateko aukera ere izan dut.

Tailerretan eta hitzaldian ez da jende gehiegirik egon (ordutegia ez omen da onena izan), baina taldekoek erein egin beharra zegoela zioten, eta hori behintzat egin dugu. Etorkizunera begira itxaropentsu  daude. Ea horrela den. Orokorrean gustura gelditu dira.

Gainera, aurretik egondako beste lekuetan bezala, nik ekarritako euskara ikasteko materiala -Oskarri eta Manuri- utzi diet (bideoak, lan-koadernoak...) eta, beraz, ez dute aitzakiarik lanean gogotsu jarraitzeko. San Martingo eta Viedma-Patagoneseko lagunei ere, lehen aldiz, euskarazko bideo bat bidali genien “asado bat” jatera gonbidatuz, eta haien artean harremanetan hasteko baliagarria izan daitekela iruditzen zait.

 

Lehen Hezkuntzako ikastetxe batean ere egon nintzen, “Nº 45, Escuela Soldado de Argentina” delakoan, eta ehun bat ikasleri euskararen esistentziaz jabetzeko balio izango zien. Galdera mordoa egin zizkidaten eta, egia esan, ederra izan zen goiza eurekin konpartitzea.

Beraz, euren etxean seme bat bezala hartzeagatik Oskarri eta Biancari eskerrak emanez bukatu nahi dut. Baita taldeko guztiei ere. Azken egunean, opari eta guzti, “asado” eder batekin eman didate agurra. Eman eta jaso egin dut hemen ere. Euskararen alde balioko duelakoan, agur eta eskerrik asko Neuquen. Patagonia euskalduntzen bukatu da. Orain, Mendozara.